Wát een rare tijd …
maart/april 2020, Corona, onbekend en onzeker.
Alles werd stil, stond stil en we moesten op zoek naar het … wat nú dan ?
En ook … hóe nu dan als gemeente, als gelovigen ?
Dit lied kwam toen n.a.v. een verhaal in Marcus 6.
Een lied over tekort, over vertrouwen en neerleggen, over Jezus aan het werk op een afgelegen plek én over wat Hij te delen geeft …
Genoeg … en nog meer.
Genoeg … en nog meer
Heer, ziet u dit brood en ook die paar vissen ?
’t Is al wat ik heb
en ik kan het niet missen,
toch leg ik het hier voor U neer.
En als U het zegent,
dan is er genoeg.
Zet ons stil,
doe ons voor,
maak ons vrij,
geef ons manna, voor hier en voor nu.
Licht ons bij,
raak ons aan,
neem ons mee over wegen naar U.
Heer, ziet u dit brood en ook die paar vissen ?
’t Is al wat ik heb
en ik kan het niet missen,
toch leg ik het hier voor U neer.
En als U het zegent,
dan is er genoeg
en nog meer.
© Marry van Berkel 2020